Aan het begin van zijn carrière refereerde Marc Mulders nog nadrukkelijk aan voorgangers uit de kunstgeschiedenis. Zo maakte hij in 1987 een schilderij naar de Piëta van Michelangelo en schilderde hij in 1989 een geslachte os naar Rembrandt.

van Sef Peeters oogt speels en toegankelijk, maar achter die eerste indruk gaan existentiële en filosofische vragen schuil over het leven, kunst en het kunstenaarschap: wat maakt iemand tot kunstenaar? Ben je ook kunstenaar als je slaapt? Wat betekent het om mens te zijn? 

Licht is een belangrijk aspect in de videowerken van Emma van der Put, of het nu een knipperend kermislampje is, het explosieve licht van vuurwerk, of de reflectie van haardvuur in de bril van haar moeder. Licht vormt de basis van al het zien, zonder licht zien we immers niets.

De jonge kunststudenten Kymani Ceder en Robin Ramos maakten in 2019 samen de film De Kroon. Wat voor hen begon als een project voor de HKU over ‘natural black hair’, groeide uit tot een poëtische ode aan Afro-Nederlanders die trots zijn op hun kroeshaar en op hun roots.

Op een reis die Martin en Inge Riebeek in 2002 maakten voor een opdracht, ontmoetten ze mensen die op hun verzoek voor de camera vertelden over hun dromen. Die ‘toevallig’ gefilmde portretten werden een doel op zich.

In haar werk – of ze nu tekent, schildert of beelden maakt – zoekt Maria Roosen steeds naar natuurlijke en vanzelfsprekende vormen. Ze werkt graag met glas en waterverf omdat dat materiaal als vanzelf vloeit. Zo ontstaan gestolde bewegingen, wordt een energie-moment vastgelegd.

Bill Viola benutte als een van de eersten de kunstzinnige mogelijkheden van het nieuwe medium video in werken waarin niet alleen het bewegende beeld zelf maar ook de presentatie ervan een rol speelt. Sinds zijn eerste ‘installaties’ uit de jaren zeventig is hij uitgegroeid tot één van de meest toonaangevende videokunstenaars, waarbij hij steeds nauw samenwerkt met zijn partner Kira Perov.

Robert Zandvliet groeide als boerenzoon op zonder ooit een museum te bezoeken maar kreeg toch al vroeg belangstelling voor beeldende kunst. Als zestienjarige werd hij toegelaten tot de kunstacademie in Kampen waar hij, niet gehinderd door allerlei kennis, met onbevangen blik een heel eigen schildertechniek ontwikkelde met gebruik van ei-tempera.