“Een luis in de pels van de academie”, typeerde Johan van de Pas, docent aan de academie van Antwerpen, Leendert van Accoleyen. Om vervolgens te verzuchten dat het docententeam hem met een mengeling van fierheid en opluchting afleverde aan het werkveld. Niet veel later was werk van hem te zien tijdens het kunstenfestival in Aardenburg en bij het MuHKA in Antwerpen.
Maarten Baas wordt vaak omschreven als een zogenaamde auteur-designer, wiens werk zich ergens tussen kunst en design beweegt. Zijn afstudeerproject Smoke (2002) voor de Design Academy Eindhoven werd opgenomen in de internationaal bekende Moooi collectie.
Maria Blaisse zoekt in haar werk naar een optimaal gebruik van natuurlijke materialen. In China en Japan maakte zij kennis met de buigzaamheid en veerkracht van bamboe, een materiaal dat ze sinds 2007 toepast in haar beeldende werk.
De Bruyckere groeide op in de Gentse volksbuurt Muide. Ze volgde de opleiding monumentale kunsten aan Sint-Lucas te Gent, waar ze afstudeerde in 1986. Vanaf begin jaren 1990 staat het menselijk lichaam centraal in haar kunst. Terugkerende thema’s in haar werk zijn kwetsbaarheid, vergankelijkheid en eenzaamheid.
Nulla eu aliquam justo. Sed libero odio, sollicitudin molestie mattis a, placerat vitae nunc. Duis vulputate ipsum mauris, ac venenatis erat finibus non. Proin accumsan venenatis metus.
Bijna elke Nederlander heeft wel eens zijn olifantenfamilie langs de A6 in Almere gezien of de twee ruggelings tegen elkaar zittende mensfiguren op Schiphol. Het sculpturale werk van Tom Claassen heeft altijd een speelse en persoonlijke toets.
Het voormalige Oostblok doorreizen met een op hout gestookte auto, of naar Kenia vliegen met een zelf gebouwd toestel, niets lijkt onmogelijk voor Joost Conijn. In zijn werk tart hij de grenzen tussen kunst en technologie, maar dat is niet waar het echt om gaat. Als bestemming voor zijn reizen kiest Joost plekken waar anderen niet heen gaan, die moeilijk te bereiken zijn.
In 1996 en 1997 was Meschac Gaba resident aan de Rijksakademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam waar hij een begin maakte met zijn Museum of Contemporary African Art. Het groeide uit tot een installatie met meerdere ‘museumzalen’ die internationaal veel aandacht kreeg.
Guido Geelen doorbrak eind jaren ’80 de opvatting dat klei enkel een grondstof is voor ambachtslieden en de kunstnijverheid. Hij maakt monumentale beelden waarin gebakken klei maar ook gegoten brons en aluminium een belangrijke plaats inneemt.
Het voormalige Oostblok doorreizen met een op hout gestookte auto, of naar Kenia vliegen met een zelf gebouwd toestel, niets lijkt onmogelijk voor Joost Conijn. In zijn werk tart hij de grenzen tussen kunst en technologie, maar dat is niet waar het echt om gaat. Als bestemming voor zijn reizen kiest Joost plekken waar anderen niet heen gaan, die moeilijk te bereiken zijn.