Paulien Oltheten analyseert hoe mensen zich gedragen in de openbare ruimte. Ze flmt, fotografeert of tekent hen: hoe ze staan, hangen, wankelen, leunen, steunen, duwen en trekken. Haar focus ligt op dagelijkse rituelen en routines die ze als een hedendaagse stadsantropoloog documenteert. De gekozen locatie of context van haar projecten speelt een belangrijke rol en laat zich in haar werk vaak van een geheel andere kant zien: het Parijse zakendistrict La Défense – dat we kennen als een steenwoestenij – blijkt ook een innemende gewone-mensen-kant te hebben en een droge rivierbedding in Iran – symbool van de klimaatproblematiek – wordt gebruikt als stadspark waar mensen badmintonnen, schelpen zoeken of op een bank geniet van de zon.

Lourdes TV 2023
Tijdens de Covidpandemie vroeg Paulien Oltheten zich af hoe het zou zijn om te kunnen geloven in iets dat niet zeker en bewijsbaar is. Ze ontdekte de livestream Lourdes TV. “In een tijd waarin veel mensen twijfelen aan de journalistieke waarheid, de democratie, de toekomst en houvast zoeken in allerlei rationele (reken)tabellen, zijn schoonheid en rust vinden in het niet-begrijpen, het niet-weten, het onvoorstelbare, het onvoorspelbare, dingen die de wereld denk ik op dit moment hard nodig heeft.” Voor de h3h biënnale maakte ze een selectie uit haar opnames van webcambeelden van de Grot der Verschijningen en verwerkte die tot een videoinstallatie. Je ging vanzelf de terugkerende pelgrims herkennen. De vrouw met paars-roze rugzak bijvoorbeeld, die elke dag naar de camera zwaait, of de man met baret die op verschillende manieren helende energie probeert te vangen. De installatie toont ons de dagelijks terugkerende praktische handelingen van voorbereiding en onderhoud, afgewisseld met momenten van verstilling, meditatie en persoonlijke rituelen. Paulien Oltheten vond het mooi om te (laten) zien hoe haar beelden van het leven rond de Lourdesgrot zich verhielden tot de attributen uit het dagelijkse leven van de zusters norbertinessen.