Laura Henno is geboeid door de veerkracht van mensen die bestaan in de marges van de samenleving, van Californië tot de Comoren-archipel in de Indische Oceaan, van Rome tot het eiland La Réunion. “Deze gemeenschappen die we ‘ballingen’, ‘migranten’ en ‘illegalen’ noemen, zijn onzichtbaar en ongrijpbaar, maar ze ondergraven onze positie en brengen die uit balans.” Op poëtische wijze brengt ze deze geïsoleerde groepen in haar foto’s en flms in beeld. Henno werkt alleen en volgt de mensen die haar onderwerp vormen vaak gedurende meerdere jaren. Door de vertrouwdheid die ze met hen opbouwt weet ze ongeloofijk dicht bij hen te komen, wat resulteert in prachtige, indringende beelden die de kijker niet onberoerd laten. “Mijn beelden nodigen de toeschouwer uit om zich te verwonderen over vertrouwde en mysterieuze details, over die momenten dat de tijd lijkt stil te staan.” Ze laat daarbij zoveel open voor interpretatie, dat de beschouwer zelf het verhaal kan construeren. Haar flms en foto’s zijn doortrokken van een groot gevoel voor het schilderkunstige: “Het landschap is een canvas, het verschijnt achter de stofwolken die de personages maskeren, in de verblindende weerkaatsing van het licht en in de vochtige aarde die niet alleen beschutting biedt maar ook haar sporen nalaat op de gefotografeerde lichamen.” Aldus de kunstenaar.

Djo 2018
In de grote ontvangstkamer van de zusters norbertinessen, die voor deze gelegenheid volledig was verduisterd, werd haar flm Djo vertoond. In de Hauts de Mayotte op de Comoren, flmde ze Smogi, een man die een bijzondere band heeft met honden, met de kracht van de elementen, de natuur en de zogenaamde djinns, de magische wezens uit de islamitische cultuur. In deze flm weet Laura een bijzonder moment vast te leggen waarop de moslimoproep tot gebed samenvalt met een animistische hereniging.