Met haar schilderijen, sculpturen, borduursels en openbare tuinprojecten zet Ghada Amer uiteenlopende opvattingen over kunst, de positie van de vrouw, culturele identiteit, abstractie en religieus fundamentalisme op hun kop. Geboren in Egypte, opgeleid in Frankrijk en deels woonachtig in Amerika is ze in staat om over grenzen heen te stappen en met gepaste afstand en verwondering te kijken naar schijnbare tegenstellingen als oost en west, vrouwelijk en mannelijk, kunst en ambacht. Ze bepalen volgens haar veel van het ongemak in de postkoloniale wereld waarin we leven. Vanuit de hoop en overtuiging dat we als mensheid ooit in staat zullen zijn om dat ongemak achter ons te laten, confronteert ze de vaak stellige en conservatieve taal van polarisatie met onzekere verhalen over verlangen, liefde en tederheid.

Love Grave 2003-2023
In een gesprek met de curatoren in het voorjaar van 2022, stelde Ghada Amer voor om voor de h3h biënnale haar werk Love Grave te hernemen. Ze maakte het voor het eerst in 2003 naar aanleiding van de ‘War on Terror’ die Georges W. Bush was begonnen. Het was toen haar antwoord op de absurditeit van oorlogen en het effect ervan op mensenlevens. Door de inval van het Russische leger in buurland Oekraïne in 2022 werd het werk opnieuw en op wrange wijze actueel. Maar inmiddels refereert het ook aan de gevolgen van de klimaatverandering en natuurrampen als de aardbevingen in Turkije en Syrië. Het werk werd gemaakt door het woord ‘liefde’ (in hoofdletters) op grafdiepte uit te graven in een grasveld. Door dit begrip, met al zijn genuanceerde betekenissen, te combineren met het concrete en confronterende beeld van een vers gedolven graf, verwees zij naar de onvermijdelijke eindigheid en verbindt ze liefde en dood, Eros en Thanatos, volheid en leegte met elkaar.