Folkert de Jong is bekend door de levensgrote beeldengroepen die hij maakt met styrofoam en polyurethaanschuim, isolatiematerialen die gebruikt worden in de bouw. Zijn werk getuigt van een breed kunsthistorisch besef en hij schuwt het niet om actuele politieke kwesties of maatschappelijke problemen aan de orde te stellen. Wat opvalt is dat hij in zijn werk vaak een post-apocalyptisch toekomstperspectief schetst waarin toch ruimte is voor humor en mededogen. De afgelopen vijf jaar onderzocht De Jong de mogelijkheden van nieuwe materialen als keramiek en cement, terwijl hij samen met zijn broer, de architect Merijn de Jong, werkte aan een opdracht voor de gevel van een woningbouwcomplex in Hoorn.

Pleurants 2023
Voor het voorplein van Sint-Catharinadal maakte Folkert een groep van vijf levensgrote fguren van gebakken klei en cement. De titel Pleurants (beweners) verwijst naar sculpturen van rouwende fguren die je vooral in Frankrijk kunt tegenkomen als onderdeel van een praalgraf. Het Rijksmuseum beschikt over vierentwintig beeldjes van het vijftiende-eeuwse grafmonument van Isabella van Bourbon die rouwende familieleden en voorouders verbeelden. Folkert maakte een eigen interpretatie van enkele van deze bronzen fguren, die het belang van de Bourgondische dynastie symboliseerden. Zijn sculpturen zijn er echter niet voor de notabelen. Hij maakte ze voor overledenen die eenzaam gestorven zijn, voor alle zielen die geen rust kunnen vinden en ronddwalen: “De gedachte dat er niemand is die zich bekommert om je lot is iets wat ik kenmerkend vind voor deze tijdgeest.” Folkert boetseerde de afzonderlijke lichaamsdelen in segmenten en in verschillende kleuren klei. Na het bakken bouwde hij daarmee de volledige fguren op. Het cement waarmee de onderdelen werden samengevoegd is een wezenlijk en beeldend onderdeel van het geheel geworden. Dat samengaan van de materialen symboliseert voor hem de geschiedenis van de mensheid: “Mijn Pleurants zijn geen ode aan de zuiverheid van bloedlijnen en adelstand, maar een ode aan de oertijd en de oorsprong van het menselijk bestaan waar juist vermenging en verscheidenheid ons verbinden met elkaar.”