Vaak is er in het werk van Fiona Tan een spanning tussen het ik en de ander, tussen kijken en bekeken worden. Ze verdiept zich in de wijze waarop beelden, archieven en verzamelingen onze blik op de wereld om ons heen bespelen. Daarbij is ze zich terdege bewust hoe tijd, geschiedenis en geheugen de interpretatie van ouder beeldmateriaal kunnen beïnvloeden. Met gevonden materiaal of met zelf geflmde opnames onderzoekt Tan hoe door maatschappelijke ontwikkelingen de identiteitskwesties veranderen en ook hoe onze kijk op de wereld bepaald wordt.

Archive 2019
Het ambitieuze plan van de Belgische visionair Paul Otlet (1868-1944), om wereldvrede te bewerkstelligen door alle kennis van de wereld te catalogiseren, vormt de basis voor deze flm van Fiona Tan. Vanaf 1895 werkte Otlet bijna veertig jaar lang aan zijn wereldarchief, het Mundaneum. Hij legde allerlei soorten kennis vast op systeemkaarten die hij vervolgens in grote houten kasten rubriceerde. Hij ontwikkelde daarvoor een numeriek systeem van kruisverwijzingen dat tegenwoordig ook wel de ‘Paper Google’ wordt genoemd. Zijn Mundaneum wordt beschouwd als een mijlpaal op het gebied van gegevensverzameling en beheer en geldt als het basisidee achter internet. Fiona raakte gefascineerd door zijn grootse, maar ook onmogelijke visionaire droom en ontwierp een fctief rond gebouw om Otlets archief te huisvesten. Met behulp van computersoftware bouwde ze dit archief een op een na. Archive toont, als in een droom, Tans ingebeelde interieuraanzichten van Otlets nooit voltooide utopische archief. De ‘camera’ dwaalt door de cirkelvormige ruimte en de gangen met eindeloze rijen. Een omgevallen stoel of geopende lade suggereert een gehaast vertrek. De haast post-apocalyptische sfeer van verlatenheid staat in schril contrast met de idealen van Otlet.