Tot ver in de vorige eeuw heerste de overtuiging dat je met een camera de werkelijkheid objectief kunt weergeven. Dit idee is inmiddels steeds meer onder druk komen te staan door de opkomst van digitaal gemanipuleerde beelden, zoals we die kennen van ‘deep fake’. Het bewerkte beeld is een beproefd middel gebleken om grote groepen mensen mee te manipuleren. David Claerbout is zich uitermate bewust van de diepgaande invloed van digitale media op onze relatie met beelden, taal en informatie. Hij bedacht er de term ‘dark optics’ voor. Vanaf zijn eerste videowerken in de jaren negentig confronteert hij ons met de manier waarop wij kijken naar de dingen om ons heen. Door een foto in beweging te brengen of tijd in een flm te vertragen maakt hij ons bewust van onze waarneming en onze herinnering.

The Pure Necessity 2016-2023
In Davids versie van Walt Disneys animatieflm Jungle Book uit 1967 zien we het wat sentimentele maar ook komische verhaal met dansende, zingende en trompet spelende jungledieren op een andere manier langskomen. Maar wat is er nu precies veranderd? Samen met een team van jonge, professionele animatoren tekende Claerbout de klassieke flm frame per frame opnieuw uit. In zijn animatieflm zwerven de eens zo energieke flmfguren doelloos door de jungle. In de productie kropen jaren arbeid, enkel en alleen om een flm te realiseren die al snel zijn focus verliest ten gunste van een panoramische uitstraling. Wanneer onze gedachten niet bezig zijn met de voorgrond (het nu) hebben ze de neiging te dwalen in wat veraf is: het landschap of de achtergrond. Sinds jaren één van Claerbouts geliefkoosde thema’s. Van oudsher werd de natuur in kloostertuinen gecultiveerd, als symbool voor het beteugelen van natuurlijke instincten. The Pure Necessity vormt een betekenisvol contrast met dit gegeven. Claerbout maakte speciaal voor de h3h biënnale een aangepaste versie van de flm die dertig minuten duurde en het ritme van het kloosterleven volgde.