Voor David Bade zijn alle materialen bruikbaar om er werk mee te maken, van afgedankt meubilair tot oude klokken, van rieten manden tot plastic schoenen. Kortom, alles wat je als ‘grof vuil’ zou kunnen vinden bij de milieustraat. Bij David Bade krijgen deze spullen een tweede leven en worden ze samengevoegd tot bontgekleurde en rijk gelaagde beelden. Directe aanleiding voor deze assemblages zijn observaties uit het dagelijkse leven die hij bijhoudt in een van zijn vele schriftjes. Al sinds hij, net afgestudeerd, door de kunstwereld werd opgemerkt en direct erkenning kreeg, vraagt hij zich af hoe relevant die wereld eigenlijk is voor het dagelijkse leven. Vanuit een open maar kritische houding en met een gezonde dosis humor breekt hij door de museummuren heen en zoekt een manier om met zijn werk ook maatschappelijk van belang te zijn. Hij ontwikkelde een geheel eigen manier van werken waarbij de samenwerking met anderen even belangrijk is als het gevonden materiaal waarmee hij aan de slag gaat.

De Opdondertjes 2022-2023
David Bade behandelt in zijn beelden en assemblages allerlei, vaak maatschappelijk betrokken, onderwerpen. Maar in de verloren uurtjes, tussen het werk aan opdrachten of grote beelden door, maakt hij ook kleinere werken die je als vrije ruimtelijke schetsen kunt beschouwen die getuigen van de rijke belevingswereld van de kunstenaar. Ze ontstaan terwijl hij in alle vrijheid met zeer uiteenlopende materialen speelt. Het leek de curatoren een mooi idee om ook enkele van deze ‘wezentjes’, want zo werden ze ervaren, een plek te geven in de tentoonstelling. Op weg naar de film van David Claerbout, een eigentijdse bewerking van Disneys bekende Jungle Book, doken ze als speelse bewoners van een onbekend dierenrijk op tussen de struiken.

Badevaart 2023
Dit werk bevond zich tussen de boomstammen aan weerszijden van een lommerrijk pad, die doen denken aan de zij-nissen van een kerk. David Bade vond zijn inspiratie voor een werk op deze plek in rituele handelingen, waarbij de bezoeker van een kerkgebouw of heilige plek een actieve rol heeft. Zoals het knielen voor een beeld, het laten draaien van een gebedsrol of het opsteken van een kaars: “Ik denk over een soort parcours van het ene beeld naar het andere. De statie was ook een tocht die Jezus aflegde. Speels werden mensen uitgedaagd mee te kijken, te bewegen en na te denken over thema’s die ik destilleerde uit de ‘offciële’ staties.” Zo maakte Bade van een oude wipwap een beeld over het eigentijdse streven naar balans of stelde hij met een voormalig turntoestel de grenzen aan onze vergevingsgezindheid op de proef.