Alicja Kwade sluit met haar werk aan bij de lange traditie van de beeldhouwkunst, maar zet die tegelijkertijd op losse schroeven. Ze ziet het beeld als een object, in de betekenis van het Duitse begrip ‘Gegen-stand’, dat wat letterlijk tegenover ons staat. Met sculpturen, grootschalige installaties, video, fotografe en geluidswerken verkent ze onze relatie met de dingen om ons heen. Voor haar zijn dat zowel materiële, tastbare objecten, als ongrijpbare zaken. Wat haar vooral fascineert is hoe we ons als mensen een beeld hebben gevormd van het immateriële en hoe dat beeld beïnvloed wordt door onze culturele achtergrond, sociale structuren en onze verbeelding. Voor Kwade is een beeld pas relevant als het ons confronteert met ons eigen zijn en de manier waarop we de wereld aanschouwen en begrijpen.

Principium 2021-2022
Haar werk Principium bestaat uit spiraalvormige kolommen, samengesteld uit afgietsels van mobiele telefoons. Dit zijn de inmiddels onmisbare attributen waarmee we contact maken, de weg vinden, informatie vergaren. Maar het telefoonscherm is ook een soort scheiding geworden tussen ons en de wereld, een scherm waarachter we ons kunnen verschuilen. De trapsgewijze stapeling herinnert niet alleen aan Jakobsladders, zuilen of totems, maar ook aan de dubbele helixvorm van DNA, het molecuul dat de erfelijke informatie bevat in alle organismen. Zonder duidelijke oorsprong of bestemming, zonder duidelijk begin of einde, suggereren de spiralen ook oneindige tijd en reiken ze als de wereldberoemde Endless Column van Constantin Brâncuși naar het universum. Tegelijkertijd stonden tijdens de biënnale heel aards te zijn, als bezoekers van de kerk. Ze lijken op elkaar, maar zijn toch heel verschillend. Ze zijn in zichzelf gekeerd maar ook op zoek naar verbanden en naar onderling contact.