Langs een paadje, in de tuin van de Onze Lieve Vrouwe Abdij, dat uitkomt bij het water zijn drie nummers te horen van het album Wild Wet World (2023). Het is een hommage aan de oceaan en alles wat daarin leeft. Gedurende maar liefst tien jaar maakte Cosmo Sheldrake opnamen van zingende bultruggen, het klikken van potvissen, het sputteren van koraalriffen, het knarsen van papegaaivissen en zeldzame registraties van de stemmen van de laatst overgebleven orka’s in Groot-Brittannië. Deze orka’s, met hun unieke dialect, zijn tot uitsterven gedoemd omdat ze door de chemische verontreinigingen in hun leefgebied niet langer vruchtbaar zijn.

De zee en haar bewoners vormen het orkest dat op deze liedjes meespeelt. De meer-dan-menselijke wereld is in feite co-auteur. Aangezien de muziek met hun stemmen gecomponeerd is, vond de kunstenaar het vanzelfsprekend dat zij ook de credits voor het schrijven van de liedjes krijgen. Daarom wordt de helft van de inkomsten van dit album geschonken aan organisaties die zich inspannen voor oceaanbehoud. De drie nummers Plankton, Blow Hole (blaasgat, bijvoorbeeld van walvissen) en Pelagy (Een samentrekking van pelagic en melody. Pelagic verwijst naar het open zeegebied, ver weg van de kust en zeebodem, waar veel oceaanleven zich bevindt.) nodigen je uit om je onder te dompelen in de veelzijdige akoestische wereld van de oceaan.

Het weerloze een stem geven, opkomen voor het kwetsbare, het idee van samen delen, de waardering en bewondering voor de aarde en alles wat daar leeft (de schepping), evenals het je tien jaar toeleggen op één doel, sluit naadloos aan bij de filosofie van de kloosters.